Bülbül kuytu bahçelerde öter,

Çiçeklerin raksettiği demlerde...

Her nağmesi bir poyraz olur eser,

Gariplerin dolaştığı yerlerde.

Feryadı sinemdeki ahlara denk

Ve bayırlarda perde perde sesi..

Dövünür ta güneş doğuncaya dek;

Alevden demetler tıpkı nefesi...

El değmedik ağaçların başında,

Bir ömür boyu hiç durmaz inler;

Hüzün çağlar gözlerinin yaşında,

Kim görür,kim ağlar ve kimler dinler!?